Wachten op A.N.N.A is de titel van een toneelstuk over Alzheimer.
We zien vier dames op leeftijd op reis naar A.N.N.A
Ze weten niet wat hen te wachten staat of wie/wat ANNA is.
We reizen met ze mee en weten ook niet wat ons te wachten staat
De gedachten zijn vlinders geworden
Ze fladderen rond in de tuin van haar hoofd
Ze botsen en struikelen, kennen geen orde
Ze zoeken naar iets dat hun ooit werd beloofd
Uit een gedicht van Johan van Oers
Waarom zijn mensen zo bang voor iemand met Alzheimer?
Ben gewoon jezelf en ga mee in hun denkwereld.
Dan blijft het voor iedereen leuk.
1 op de 5 mensen krijgt Alzheimer …….
Waarom nog steeds een taboe?
Help de persoon met Alzheimer
Heb er begrip voor!
Laat ze een onderdeel zijn van onze samenleving
En sluit ze niet op!
Er is een ding dat Alzheimer
Niet kan wegnemen
En dat is liefde
Liefde is geen herinnering
Liefde is een gevoel
Onlangs heb ik de toneel voorstelling ‘Wachten op A.N.N.A.’ bijgewoond.
Het stuk gaat over de diverse verschijningsvormen van dementie en over de belevingswereld van verschillende dementerende mensen.
De tekst en de regie van het stuk zijn van de hand van José Beumers en het stuk wordt opgevoerd door leden van de toneelvereniging TRIEKELTRAK.
Als mantelzorger voor mijn broer kan ik u zeggen dat ik ongelooflijk sterk geraakt ben door de inhoud van het stuk en door de performance van de actrices
en acteur. Ook de enscenering en de toepasselijke muziek hebben een onvergetelijke indruk gemaakt.
Na afloop van de opvoering heb ik geanimeerde gesprekken gevoerd met acteurs en regisseur. Daaruit werd duidelijk dat wij eensgezind van mening zijn dat
dit stuk een veel bredere aandacht verdient. De vele herkenningspunten en raakvlakken die tijdens de scènes duidelijk worden, kunnen voor veel toeschouwers
met dementie in hun omgeving steun en wellicht een stukje vastigheid en verbondenheid opleveren. En niet te vergeten de humor die vaak door het leven zelf wordt aangereikt.